Kiracı Evden Çıkmayı Reddetti: Yargıtay’dan Önemli Tahliye Kararı

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, bir ev sahibi ile kiracı arasında yaşanan tahliye anlaşmazlığında, kira sözleşmesinden bir gün sonra imzalanan tahliye taahhüdünün kiracının özgür iradesiyle gerçekleştiğine karar verdi.

Resmi Gazete’de yayımlanan karara göre, Konya’da ikamet eden İsmail E., 15 Mayıs 2022 tarihinde Fadime B. ile bir kira sözleşmesi yaptı. Ertesi gün, yani 16 Mayıs 2022’de, taraflar arasında taşınmazın 15 Mayıs 2023 tarihinde boşaltılacağına dair bir tahliye taahhütnamesi imzalandı.

Ancak belirlenen süre dolmasına rağmen kiracı Fadime B. evi tahliye etmeyince, İsmail E. 17 Mayıs 2023’te tahliye talebiyle icra takibi başlattı. Kiracının bu takibe itiraz etmesi üzerine, itirazın iptali için Ereğli 1. Sulh Hukuk Mahkemesi’nde dava açıldı.

Mahkemede savunma yapan Fadime B., kira sözleşmesi yapılırken tahliye taahhüdünü baskı ve zorlama altında imzaladığını iddia etti. Ayrıca, eğer taahhütname kira sözleşmesinden sonra önüne konulmuş olsaydı, kesinlikle imzalamayacağını ifade etti.
Ereğli 1. Sulh Hukuk Mahkemesi, kiracının iddialarını haklı bularak davayı kesin olarak reddetti.

Mahkeme kararında, kira sözleşmesinin başlangıç tarihinin 15 Mayıs 2022, tahliye taahhütnamesinin ise 16 Mayıs 2022 olduğu belirtilerek, davacı tarafın iki belgenin farklı günlerde imzalandığı iddiasının hayatın doğal akışına uygun olmadığı vurgulandı.
Kararda, tahliye taahhütnamesinin kira sözleşmesi düzenlenirken baskı altında imzalandığı kanaatine ulaşıldığı ifade edildi.

İspat Sorumluluğu Kiracıda

Adalet Bakanlığı, yerel mahkemenin kararının usul ve hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle kanun yararına bozma talebinde bulundu ve kararı temyize taşıdı.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, bu temyiz talebini haklı görerek, yerel mahkemenin kararını sonuca etki etmeyecek şekilde bozdu.

Dairenin kararında, kira sözleşmesi ile tahliye taahhütnamesi arasında yalnızca bir günlük bir fark olduğuna dikkat çekilerek şu ifadelere yer verildi:
“Genel kural olarak, kira ilişkisi kurulduktan sonra imzalanan tahliye taahhütnamesinin kiracının özgür iradesiyle yapıldığı kabul edilir. Somut olayda, tahliye taahhütnamesi 16 Mayıs 2022 tarihinde düzenlenmiş olup, bu tarihte kiracılık ilişkisi zaten başlamıştır. Davalı, taahhütnamenin düzenleme tarihinin sonradan eklendiğini ve gerçeği yansıtmadığını iddia etmişse de, bu iddiasını aynı derecede geçerli başka bir delille ispatlamakla yükümlüdür. Ancak davalı bu konuda herhangi bir kanıt sunmamıştır. Mahkeme, bu hususları göz önünde bulundurmadan karar vermiştir ki bu durum usul ve hukuka aykırıdır. Bu nedenle Adalet Bakanlığı’nın kanun yararına temyiz talebinin kabul edilmesi gerekmektedir.”